حکومت ۲۱۳ تا ۲۲۴ میلادی؛ دوران پایان سلسله اشکانی و ظهور ساسانیان
اردوان پنجم، آخرین شاه بزرگ سلسله اشکانی بود که در دوره‌ای پر از ناآرامی‌های داخلی و فشارهای خارجی به سلطنت رسید. این دوره مصادف بود با قدرت‌گیری خاندان ساسانی در پارس و تهدید جدی برای اشکانیان.
اردوان پنجم در شرایطی به تخت نشست که دودمان اشکانی به تدریج تضعیف شده بود و رقبا، به ویژه اردشیر بابکان، در حال گسترش قدرت خود بودند.
اردوان پنجم در نبردی تعیین‌کننده با اردشیر بابکان، بنیان‌گذار سلسله ساسانی، روبرو شد. این نبرد که در نزدیکی شهر هرمزگان رخ داد، سرنوشت امپراتوری اشکانی را رقم زد.
اردوان پنجم در این جنگ کشته شد و پس از آن، حکومت اشکانیان به پایان رسید و ساسانیان به عنوان دولت جدید ایران بر سر کار آمدند.
پایان سلطنت اردوان پنجم به معنی پایان دوره‌ای طولانی از حکومت اشکانیان بود که تقریباً چهار قرن بر ایران فرمان راندند. با کشته شدن او و شکست اشکانیان، ایران وارد دوره‌ای جدید با قدرت ساسانیان شد که تأثیرات فرهنگی، سیاسی و نظامی آن تا چند قرن بعد احساس می‌شد.
اردوان پنجم نماد مقاومت آخرین پادشاهان اشکانی در برابر تغییرات بزرگ سیاسی و انتقال قدرت به دودمان ساسانی است.