شاه بزرگ ساسانی، فاتح رومی‌ها و احیاگر اقتدار ایران
شاپور یکم دومین شاه ساسانی بود که از سال ۲۴۰ تا ۲۷۰ میلادی حکومت کرد و یکی از قدرتمندترین پادشاهان ایران باستان به شمار می‌رود.
شاپور پس از جانشینی پدرش اردشیر یکم، ابتدا موفق شد ثبات سیاسی را در امپراتوری ساسانی برقرار کند و دشمنان داخلی را سرکوب نماید. او همچنین سیاست‌های توسعه‌ای در زمینه کشاورزی و تجارت را پیش برد.
یکی از برجسته‌ترین دستاوردهای شاپور یکم، شکست دادن امپراتوران روم در چندین نبرد بود، از جمله جنگ‌های معروف با والریانوس که در آن امپراتور روم اسیر شد. این پیروزی‌ها به ایران اعتبار و نفوذ زیادی در منطقه بخشید.
منبع: Daryaee, Touraj (2009). *Sasanian Persia: The Rise and Fall of an Empire*. I.B. Tauris
در دوره شاپور یکم، بناهای تاریخی بسیاری ساخته شد که هنوز آثار آن پابرجاست، از جمله شهر نقش رستم و شهر شاپور در فیروزآباد. معماری دوره ساسانیان تأثیرگذار بر هنر و معماری اسلامی بود.
شاپور یکم با پیروزی‌ها و حکومت مقتدرانه‌اش، جایگاهی ماندگار در تاریخ ایران پیدا کرد و به عنوان یکی از بزرگ‌ترین شاهان ساسانی شناخته می‌شود که توانست فرهنگ و قدرت ایران را به اوج برساند.